Terwijl de coronagekte zich door het land verspreidde, kon Michiel niet bij de pakken blijven zitten. Hij kroop in zijn pen en schreef een gedicht om onze inwoners een hart onder de riem te steken tijdens de lockdownperiode.
nu de grenzen tastbaar zijn
en containers ons tonen
tot hier en niet verder
nu de muren van ons huis
langzaam oprukken
tot je het strijdveld
van de winkel betreedt
weet, je bent niet alleen
wanneer de echo van een applaus
jouw paleis bereikt
omstreeks acht uur
en hoewel een aanraking
tussen jou en ik onbereikbaar is
zijn we nog nooit zo dicht
bij elkaar geweest
Michiel Van Opstal - 2020